Σύμφωνα με το νόμο, απάτη είναι η σκόπιμη εξαπάτηση για την εξασφάλιση αθέμιτου ή παράνομου κέρδους ή την στέρηση κάποιου νόμιμου δικαιώματος από ένα θύμα. Η απάτη μπορεί να παραβιάζει το αστικό δίκαιο (π.χ. ένα θύμα απάτης μπορεί να μηνύσει τον δράστη της απάτης για να αποφύγει την απάτη ή να ανακτήσει χρηματική αποζημίωση) ή το ποινικό δίκαιο (π.χ. ένας δράστης απάτης μπορεί να διωχθεί και να φυλακιστεί από τις κυβερνητικές αρχές) ή μπορεί να μην προκαλέσει απώλεια χρήματος, περιουσίας ή νομικού δικαιώματος, αλλά εξακολουθεί να αποτελεί στοιχείο άλλου αστικού ή ποινικού αδικήματος.^[1] Ο σκοπός της απάτης μπορεί να είναι χρηματικό κέρδος ή άλλα οφέλη, για παράδειγμα με την απόκτηση διαβατηρίου, ταξιδιωτικού εγγράφου ή άδειας οδήγησης ή απάτη ενυπόθηκου δανείου, όπου ο δράστης μπορεί να επιχειρήσει να πληροί τις προϋποθέσεις για υποθήκη μέσω ψευδών δηλώσεων.^[2]

Εσωτερική απάτη, επίσης γνωστή ως "απάτη από εσωτερικές πληροφορίες", είναι απάτη που διαπράττεται ή επιχειρείται από εντός ενός οργανισμού, όπως ένας υπάλληλος.^[3]

Η φάρσα είναι μια ξεχωριστή έννοια που περιλαμβάνει σκόπιμη εξαπάτηση χωρίς πρόθεση κέρδους ή υλικής βλάβης ενός θύματος.